alejandra

Share your story

(born in Chile)

Primero que nada quiero agradecer a todas estas mujeres que han brindado su apoyo.. voy a contar como fue mi experiencia: cuando me entere de que estaba embarazada no pude creerlo, en verdad mas alla de eso como que en realidad no lo asumi segui con mi vida lo mas normal, una amiga hiso todas las diligencias de conseguirme las pastillas y yo simplemente evadia cada pensamiento, cada sentimiento... justo cuando me entere, el papa habia sido hospitalizado por un accidente asique por esa parte no pude tener mucho de su apoyo ademas del apoyo moral.. Todo iba bien, yo estaba segura de que el aborto era mi unica opcion es mas, no me habia planteado tenerlo.. paso como una semana y media y el papa que habia tenido mucho tiempo para pensar mientras se encontraba hospitalizado quiso hablar conmigo ya que estaba pensando en tenerlo.. asi paso toda una semana (ya que ese fin de semana me debia hacer el tratamiento) el intentaba convenserme, decia que esta era una oportunidad que nos estaba dando el destino, que era hora de crecer, madurar,ser fuertes, me decia que no tuviera miedo que lo que yo tenia era amor que este hijo se iba a alimentar de amor y que no queria arrepentirse toda su vida de haber matado a quien podia ser la persona que mas iba a querer en el mundo y de quien mas iba aprender.. me pidio que porfavor reflexionara, me lo decia cada dia.. finalmente tome la desicion de hacerlo, ya que por muy hermoso e idealista que sonara todo lo que me decia, nosotras mas que nadie sabe lo que es mejor para una misma, ya que somos dueñas de nuestro propio cuerpo... al momento de tomarme la primera pastilla el aun seguia diciendome que todavia podia arrepentirme que porfavor lo pensara.. A la otra noche, recibi llamadas intentando persuadirme de que no lo hiciera..pero aun asi yo estaba segura de mi desicion.. a pesar de todo el papa me apoyo mucho mientras tomaba las pastillas aunque en el fondo tenia una gran pena. Al comienzo para contar un poco lo que senti al tomarmelas.. yo creo que una siempre espera lo peor y la verdad esque no fue tan terrible, tuve un poco de escalofrios, nauceas y dolor pero nada mas que eso... el sangrado me duro mas o menos 8 dias y sin ningun problema.. Cuento todo esto tan detallado porque recuerdo que cuando estaba en este proceso lo unico que queria era leer toodo lo que habia sentido alguien que se hubiese tomado estas pastillas...
Bueno en un comienzo tuve mucho miedo porque no sangraba mucho, era como un sangrado de una menstruacion normal... finalmente fui al doctor y todo habia resultado bien, no me quedaba rastros de nada...
Mujeres que lean esto, no desconfien del tratamiento ya que la mente es muy poderosa, deben creer que esto les va a funcionar ya que efectivamente funciona.. eso si ojala no sean como yo fui en un comienzo, no evadan sus sentimientos con respecto al tema es importante que expresen sus emociones y piensen muy bien en su desicion.. ojala que no las traten mal y no las juzguen, como me paso a mi, tal vez perderan uno o mas amigos pero yo creo que esos no son verdaderos amigos, mis verdaderos amigos fueros quienes a pesar de estar de acuerdo o no, me apoyaron o por lo menos se preocuparon por mi.
Esa es mi historia, tengan muchisima fuerza y suerte en todo.. es importante yo creo pensar el porque de esta situacion, mas alla de la irresponsabilidad...Bueno repito FUERZA!, y muchisima confianza!

Juliette

j´ai avorté.

Efy

y no me siento mal

Laura

Strength & Solidarity

Ruth

Zaczełao sie (wiadomo) od dwóch kresek i przerażenia. Szukałam możliwości…

Typh N

C'est une décision difficile qui fait mal au corps au coeur à l'âme mais la…

Lea

Kobieto, jeśli zaszłaś w niechcianą ciążę, to nie wahaj się ani chwili. WOW…

Maria

Maria

Valentina

"Es mi cuerpo, yo decido" Hay que acabar con una vez con este tabú, y que en…

Sara Barretos

Descobri a gravidez com 4 semanas, a camisinha estourou e tomei a pílula do dia…

Vivi Marquez

Comecei sentir enjoo e como minha menstruação era irregular,jamais suspeitei…

M

Cześć. Mam 21 lat. Byłam w około 2- 3 tygodniu ciąży. Jestem już po aborcji…

Anonimowa

Dokonałam tego co jest zakazane w tym kraju. Nie czuję się winna.

Paloma

Decidida, sin culpa ni arrepentimiento, soy fiel a mi misma.

Rike

It was a birthday