alejandra

Share your story

(born in Chile)

Primero que nada quiero agradecer a todas estas mujeres que han brindado su apoyo.. voy a contar como fue mi experiencia: cuando me entere de que estaba embarazada no pude creerlo, en verdad mas alla de eso como que en realidad no lo asumi segui con mi vida lo mas normal, una amiga hiso todas las diligencias de conseguirme las pastillas y yo simplemente evadia cada pensamiento, cada sentimiento... justo cuando me entere, el papa habia sido hospitalizado por un accidente asique por esa parte no pude tener mucho de su apoyo ademas del apoyo moral.. Todo iba bien, yo estaba segura de que el aborto era mi unica opcion es mas, no me habia planteado tenerlo.. paso como una semana y media y el papa que habia tenido mucho tiempo para pensar mientras se encontraba hospitalizado quiso hablar conmigo ya que estaba pensando en tenerlo.. asi paso toda una semana (ya que ese fin de semana me debia hacer el tratamiento) el intentaba convenserme, decia que esta era una oportunidad que nos estaba dando el destino, que era hora de crecer, madurar,ser fuertes, me decia que no tuviera miedo que lo que yo tenia era amor que este hijo se iba a alimentar de amor y que no queria arrepentirse toda su vida de haber matado a quien podia ser la persona que mas iba a querer en el mundo y de quien mas iba aprender.. me pidio que porfavor reflexionara, me lo decia cada dia.. finalmente tome la desicion de hacerlo, ya que por muy hermoso e idealista que sonara todo lo que me decia, nosotras mas que nadie sabe lo que es mejor para una misma, ya que somos dueñas de nuestro propio cuerpo... al momento de tomarme la primera pastilla el aun seguia diciendome que todavia podia arrepentirme que porfavor lo pensara.. A la otra noche, recibi llamadas intentando persuadirme de que no lo hiciera..pero aun asi yo estaba segura de mi desicion.. a pesar de todo el papa me apoyo mucho mientras tomaba las pastillas aunque en el fondo tenia una gran pena. Al comienzo para contar un poco lo que senti al tomarmelas.. yo creo que una siempre espera lo peor y la verdad esque no fue tan terrible, tuve un poco de escalofrios, nauceas y dolor pero nada mas que eso... el sangrado me duro mas o menos 8 dias y sin ningun problema.. Cuento todo esto tan detallado porque recuerdo que cuando estaba en este proceso lo unico que queria era leer toodo lo que habia sentido alguien que se hubiese tomado estas pastillas...
Bueno en un comienzo tuve mucho miedo porque no sangraba mucho, era como un sangrado de una menstruacion normal... finalmente fui al doctor y todo habia resultado bien, no me quedaba rastros de nada...
Mujeres que lean esto, no desconfien del tratamiento ya que la mente es muy poderosa, deben creer que esto les va a funcionar ya que efectivamente funciona.. eso si ojala no sean como yo fui en un comienzo, no evadan sus sentimientos con respecto al tema es importante que expresen sus emociones y piensen muy bien en su desicion.. ojala que no las traten mal y no las juzguen, como me paso a mi, tal vez perderan uno o mas amigos pero yo creo que esos no son verdaderos amigos, mis verdaderos amigos fueros quienes a pesar de estar de acuerdo o no, me apoyaron o por lo menos se preocuparon por mi.
Esa es mi historia, tengan muchisima fuerza y suerte en todo.. es importante yo creo pensar el porque de esta situacion, mas alla de la irresponsabilidad...Bueno repito FUERZA!, y muchisima confianza!

Alejandra

Tomé una desición

Katarzyna

Nie mogłam mieć dziecka z kilku powodów: jeszcze się uczę, chłopak w ogóle nie…

Jennifer

At the age of 15 I was told that I would likely never be able to get pregnant…

wiki Kosik

Korzystaj z życia..Na dziecko, przyjdzie odpowiedni czas..

Aguaperdida Pam

Fue una decisión muy difícil pero estoy segura de que fue la mejor.
Un embarazo

Jess

*No podía ser* 11sem

Leslie

Mi libertad de elegir

Nathalia

Minha história começa com o sonho de cursar medicina no Brasil, o que é muito…

Gaby

No me arrepiento

Anônima

Eu sobrevivi, você também vai

Fran

YO DECIDÍ

Mariana

con siete semanas, nunca te olvidaré.

sorrow

Najtragiczniejsze doświadczenie w życiu...


Po prawie dziesięciu miesiącach od…

Vicky

I had an abortion

Anna Ninguna

No estaba lista

mary cry

pior momento de minha vida

Anonimowa

Dokonałam tego co jest zakazane w tym kraju. Nie czuję się winna.