Irlanda

Share your story

Sabia lo que hacia, nunca dude, y sigo creyendo que fue lo mejor para mi y para todos, aunque no para alguien a quien no le di la oportunidad de vivir, yo le quite la vida para seguir teniendo la mia, es lo mas agoista que eh podido hacer pero sigo creyendo que fue lo mejor, hablaba con el y me tocaba el bientre, le pedia perdon por que sabia lo que iba a hacer, no tenia la culpa de nada pero el no ser responsable no le quitaba las adversidades que iba a tener que pasar, no me averguenzo de lo que hice, pense en mi y en todos.

2015 Mexico

Mi novio y yo llevamos un año y dos meses, somos totalmente felices y unidos, este año viajamos juntos y fue la mejor experiencia de mi vida, por primera vez lo veia a el en mi futuro, conmigo, regresamos a la realidad y esta era que no me habia bajado hace ya mas de tres semanas, un viernes (13 de marzo un dia antes del cumpleaños de mi mamá) fuimos a comprarle unas flores para el gran dia, pero tambien ibamos a pasar el rato juntos, compramos una buena prueba y la hicimos, las dos rayitas aparecieron al instante y es ahi donde vi mi mundo derrumbarse, espere unos 10 minutos para estar segura y las dos rayitas ahi seguian, me vi en una vida que no queria, me vi en esa vida a la que tanto le huia, sin estudios, con una pareja que no tiene un buen trabajo y nada que ofrecer mas que amor, amor y sueños, era lo unico que teniamos y a un bebe no se le alimenta con sueños y metas rotas, me vi viviendo donde no queria y resignandome a ser feliz cambiando pañales, pero solo lo vi en mi mente, nunca pense "que tal si" no, mi decicion estaba y estuvo tomada desde el momento en el que comence mi vida sexual con este persona, tener un hijo con mi primer novio no estaba en mis planes y tampoco el quedarme con el a menos que se superara, mi forma de pensar tal vez es diatinta, pero eh crecido con la responsabilidad de tener 3 hermanos a los Cuales tambien debo sacar de aqui, tener hijos le quitaria la oportunidad a ellos y a mi, y a el por que no podria darle nada, asi que en ese.momento comenzamos la busqueda, fue dificil pero al final.conseguimos las pastillas, como no supimos si funcionaron compramos unas mas eficientes y caras y fue cuando todo paso, los dolores, los escalosfrios, el sangrado no puedo explicar lo horrible que fue pero a diferencia de la mayoria de historias, mi jovio, ese con quien no estaba segura de pasar mi vida, estaba ahi, practicamente llorando por verme asi, pendiende de cualquier cosa que necesitara y se lo agradezco infinitamente por que cuando los medicamentos no aminoraban el dolor, lo univo que me pudo calmar fue escuchar lo mucho que me amaba, paso un rato en.el que pense que me iba a desmallar y creo que no se que paso unas horas despues solo desperte y era hora de ir a mi casa (dije que habia ido a una fiesta) tenia 6-7 semanas, pero nunca nos dijeron bien, no fui a hacerme un ultrasonido antes por que no lo iba a soportar, yo lo hice despues y veia los coagulos pero nunca le vi forma a ninguno, creo que fue mejor, por que la culpa no se hizo mayor, han pasado unas dos semanas y de slaud estoy bien, no me arrepiento de lo que hice pero si de no haberme cuidado, tengo miedo de tener sexo y de volver a pasar por esto pero sobre todo, el dolor que siento por lo que hice se que podria convertirlo en depresion, aislarme y perderme, pero prefiero convertirlo en gaganas, en muchas mas ganas de seguir y conseguir un buen futuro para mi primero, para poder darle lo mejor a alguien mas, que nunca le haga falta nada, que no pase hambre y que lo tenga todo, qno creo poder tener su perdon pero yo me perdono a mi misma, yo pude haber muerto y me dieron la oportunidad de nacer, yo no se la di pero nacea mi me trajieron a la vida a ser diferente, a luchar por las cosas que mi madre a los 16 años no me podia dar y sigue sin poder, esta historia no se repetiria conmigo, no iba a esperar ver el exito que jo tuve en alguien mas, aun me falta mucho y ahora veo que cada vez es mas dificil, pero espero poder superar esto, aunque de antemano se.. Que jamas se olvida y este donde este, espero que no sufra para nada, le pediria perdon pero lo hice una y mil veces cuando estaba dentro de mi, y es algo en tre ese bebe y yo, por que solo yo se por que no lo deje vivir, y por esa vida que le quite ya no puedo permitir no triunfar.

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

En mi pais es ilegal en muchos estados, la presion social me afecto, pero no fue la razon por la que decidi abortar.

Alyssa

Aborsi adalah satu satunya pilihan terberat yang aku putuskan. Ga mungkin untuk…

Madison

Una lucha constante.

Luka

Hice lo mejor que pude, estando bajo toda la presión del mundo.

Ana Costa

Fiz o aborto com 7 semanas

Liz Hoffman

Passando pra deixar meu relato, pois sei que vai ajudar muitas mulheres que…

T.C.P

Bom, o espaço de tempo entre descobrir que estava gravida e realizar o aborto…

y.enedi

yo decidi un aborto,

Anna

O ciąży dowiedziałam się tydzień przed świętami grudniowymi. Okres spóźniał mi…

Alice

Bom, há algumas semanas eu já vinha desconfiando de uma gravidez, embora não…

Catalina

El Misotrol salvó mi vida

Mary Adler

Saya hamil 7minggu. Saya seorang muslim dan pacar saya seorang yang menganut…

Beata

Informacja o ciąży przeraziła mnie...nie potrafiłam się z tym pogodzić, byłam…

Pippa

I had 2 abortiona in the space of a year...

was 20 nearrly 21 i hadnt had a…

Maria sovitlana

i really cant believe that i can do it in a country where so much hard law…

ThatGirlThatBelievesInYou

Not as bad as it seems. Being scared was worse than the pain.

Nat

Zawsze miałam bolesne miesiączki, wiec spodziewałam się, ze będzie naprawdę…

Rene Suárez

A mis 24 años, en mi último año de carrera, sin nada estable, ni trabajo, ni…

Sunny

To była moja druga aborcja. Jak się okazało, była dużo łatwiejsza, z…

flicky flicky

it was safe and very effective...was 38days late.i follwed women on web within…