Nahir

Share your story

Hice lo mejor que pude.

2018 Argentina

Fue terrible

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

Muchísimo, tenía mucho miedo

How did other people react to your abortion?

Tengo 21 años. Mi novio tiene la misma edad que yo, ambos estudiamos y trabajamos. Nuestras familias son cristianas y son muy radicales con el tema del aborto. Yo estudio medicina. Me cuidaba con preservativo y se nos rompió, entonces me compré y tomé una pastilla del día después a la media hora del acto sexual. Soy una mujer super irregular, habia meses en los que me podía bajar dos veces en el mes o mi menstruación podía faltar hasta dos meses. Por esta razón, cuando tuve un retraso de 10 días, no me preocupé. Tenía dolores de ovarios y me dolian un poco los pechos, pero eso era normal en mi antes de menstruar. Me hice un evatest por hacerlo, sabía que no estaba embarazada pero para mi sorpresa, se marcaron las dos rayitas enseguida. Eso fue un 14/7, cuando me enteré, me puse a llorar, pensé que mi vida se terminaba ahi. El 16/7 me hice otro evatest y me dio positivo. Empecé a pensar en que iba a hacer y le conté a una amiga y ella me recomendó hacer el aborto con pastillas. Estaba de 4 semanas nada más. El 17/7 empecé con los síntomas de embarazo, no podía comer nada, no podía tomar nada, lo que sea me hacía vomitar. Yo vomitaba TODO EL DIA, estaba muy mal. El 20/7 no aguanté más y me compré las pastillas, la chica que me las vendió me cobró $2000 y me dijo que como solo tenía un mes de embarazo, con 4 pastillas via vaginal me iba a alcanzar. Ese mismo día lo hice, aproveché que mi familia viajó ese fin de semana y con mi amiga al lado mio, me lo hice. Al principio no me dolía nada pero a las 3 hs empecé con dolores y a sangrar, largue unos coágulos y sangre bastante. Mi sangrado siguió por unos dos días más y me sentía mejor. Ya no vomitaba ni sentía ningún síntoma de embarazo. La semana siguiente a todo esto empecé a tener un manchado marrón, era como una pasta y me preocupé asi que fui a la guardia y me dijeron que después de un embarazo "espontáneo" (eso tuve que decir que pasó) era normal. Entonces me quedé tranquila. Estuve por dos semanas con ese manchado, hasta que un día levanté fiebre y empecé a vomitar de nuevo, pensé que estaba embarazada todavía. Fui a otra guardia y me dijeron que tenia una terrible infección urinaria y me dejaron ahí en observación con suero por unas horas. Al otro día me pedí turno con una ginecóloga, ella muy comprensiva me pregunto que quería hacer en caso de seguir embarazada, si tenerlo o no, y yo le dije que no lo quería. Estaba muy deprimida en este momento porque a causa del aborto empecé a tener problemas con mi novio. Me hice una ecografía y me salió que todavía tenía un saco pero que no se veía nada y tenia que esperar unos dias más y hacerme otra ecografía. A los 10 días me hice otra ecografía y salió que la bolsa seguía pero que no tenía embrión, era un aborto retenido. Mi doctora me recetó la mifeprestona y el misopresol de manera legal, yo estaba feliz porque por fin me lo iba a sacar y todo iba a terminar. Al día siguiente fui con mi novio a comprar el medicamento de manera legal y adivinen qué? NO ME LO QUISIERON VENDER. Yo tenía todo en regla y aun asi me pusieron excusas para no vendermelo. El dia viernes empecé con sangrado, estaba teniendo un aborto espontáneo natural. Estuve 5 días con sangrado demasiado fuerte o sea muy fuerte, el dolor era terrible, las piernas super acalambradas, la espalda me mataba y sólo quería llorar. Tuve un proceso horrible, nunca más quiero pasar por algo así. Hay gente que cuenta con otras personas, yo no. Estuve sola, mi novio se portó como un idiota todo el proceso. Mi familia es ultra cristiana entonces no podía decirles lo que hice o lo que me pasaba y no tenía a nadie. No me siento mal por haber abortado, me siento mal por la situación que tuve que pasar sola. Hay mujeres que sueñan con tener hijos y ser madre, yo no. Yo nunca lo soñé y por eso cuando me paso, tampoco lo quería. No sé si soy una mala persona o no pero ese bebé no se merecía tener una madre como yo.

Camila

E foi uma das decisões mais difíceis da minha vida .
Oi meninas,eu tenho 26 anos…

BC

Depois de algum tempo lendo os depoimentos por aqui, decidi deixar também o meu.

I had an abortion..W słońcu ludzie wyglądają tak, jakby zasługiwali na to, aby…

xxx xxx

znów mogę cieszyć się życiem...

Letícia

Terça, 08 de agosto de 2017, 8:00 h.
Foi esse dia que eu descobri que estava…

Carla

Meu nome não é esse. Não posso me expor, não posso dizer demais. Fico no…

Vanessa Behrens

Decisión personal

Lu

Y aunque todos los días piense que podría haber sido, fue la mejor decisión…

Konkretnie

WIZYTA U GINEKOLOGA
Czekałam na leki około dwóch tygodni. Przyszły pocztą dobrze…

Flor

Y lo que no podía pasar, pasó

Cela B

Você precisa fazer uma auto avaliação e ver o que é melhor pra você. Não…

Daniela

No era el momento, no me arrepiento.

M

At first i didn't know i was pregnant until i noticed i was vomiting a lot, but…

Julia

Uratowałam sobie życie

Mariana

Esta es mi historia: Tengo 35 años y 3 hijos, dos nenas y un varón de 6, 3 y 1…

YoungWoman from India

This website gave me the confidence that I could do it. It gave me all the…

diana

naprawde nie miałam wyjścia jestem miesiąc po,nie bolało szczerze mówiąc…