Miqueyla

Share your story

No me arrepiento de lo que hice. Abortar suena demasiado frío , asi que mejor queda " interrumpir el embarazo"

2015 Argentina

Se que fue la mejor decisión que pude tomar , a pesar de quitarle el derecho de ser padre a mi novio , el lo quería y yo era la que no. Eso es lo que me da un poco de pena , pienso en cuantas mujeres no tienen el apoyo del padre de su bebe y deciden tenerlo igual y yo teniéndolo y todo decidí terminar con su vida. Por cobarde capaz , por PENDEJA, por no querer afrontar las cosas , por elegir lo mas fácil, por pensar en mi solamente, por miedo al que dirán, aunque me quiera arrepentir ya lo hice y ese bebe ya no existe más. Capaz mas adelante cuando sea mas madura y entienda bien lo que hice me arrepienta pero mientras tanto no me afecta. Para tener un bebe primero tiene que ser deseado y yo quería lo contarío asi que estoy segura de que lo que hice fue lo correcto. Hasta hoy , una semana después de haber tomado las pastillas mi novio piensa que estoy embarazada pero con riesgo ya que no le puedo ocultar las perdidas de sangre que sigo teniendo. Es una algo complicado y se que n debería mentirle pero se que es lo mejor para los dos

Al contarle a mi mama que estaba embarazada, fuimos a una farmacia cercana donde vendían las pastillas sin receta, "Cytotec"en mi país. Me compró tres , dos me introduje en la vagina y otra vía oral. Y espere a que hagan efecto, pasaron 15 minutos y nada , dos horas y nada , ni un dolor. Pensé que no iba a funcionar ya que había leído que eran 8 pastillas y yo había comprado tres nomas. Recién a las 4 horas sentí como se me revolvían las tripas y venía una diarrea. Voy al baño, y me salieron unas gotitas de sangre junto con la diarrea. A los 30 minutos de nuevo siento lo mismo, voy al baño y esta vez eran perdidas más abundantes. Tuve muchos dolores como de ovarios que según mi mama eran contracciones. A las dos horas desde que comenzó el sangrado sentí como un coágulo bastante grande salió, supuse que ya estaba listo casi. Ese dia domingo me la pase de la cama al baño y con fuertes dolores que no se me pasaban ni con ibuprofeno. Al dia siguiente ya era mas leve y como marrón el flujo. Fui a hacerme una ecografía transvaginal para asegurarme de que este todo bien y me dijeron que no se lograba ver nada que eran como manchitas nomas que de seguro lo había perdido al bebe. Me sentí un poco aliviada ya que era lo que quería. Hoy hace una semana ya y desde hace 4 dias me salen coágulos de sangre y tengo fuertes dolores que no se me pasan pero el ginecólogo me dijo que son los restos que es normal asi que me intento calmar y seguir.

Soy muy chica , todavía estoy en 5to año de la secundaria, me falta uno para terminar. Y un bebe me complicaría todo. Mi papa no lo soportaría y me hubiera echado de mi casa , no contaría con su apoyo y a pesar de que mi novio si quería que lo tenga no sería suficiente, el tiene 18 años y ni siquiera trabaja. No me parecía justo traer al mundo a un bebé que no va a tener todo lo que implica tenerlo. Soy muy chica y un bebe atrasaría todos mis planes.

How did other people react to your abortion?

Mi menstruación me tenía que venir el 20 de mayo a lo que dias antes tenia dolor de ovarios, sensibilidad en los pechos todo lo que me pasa antes de que me venga. Pero algo, una intuición, me decía que eran síntomas de embarazo en realidad. Mi novio no me daba mucha importancia cuando le decía que tenia unos dias de atraso porque siempre exagero. Hasta que no aguante más y a los seis dias de atraso, lo jodi tanto que me compro una prueba de embarazo que me confirmó mi intuición, dos rayitas, positivo. Lo primero que hice fue llorar y reírme nose por que la risa porque me quería matar literalmente y en ese momento le dije a mi novio que no lo quería ,que no lo podíamos tener , el enojadísimo me dijo que no podía matar a una criatura y demás . Asi que decidi seguirle la corriente y decirle que lo iba a tener. No dormí durante dos noches pensando en que pasaría si tenia a ese bebe como seria , si se parecería al papá o a mi, absolutamente como seria mi vida si le contaba a mi familia que estaba embarazada y que pasaría si decidía terminar con todo, asi que elegí lo mas fácil. Irrumpir el embarazo. Lei sobre unos remedios caseros pero no eran confiables y mientras los dias pasaban... Se lo conté a mi mejor amiga y me dijo que ella no me apoyaba si abortarlo era lo que quería. Sabia que estaba sola en eso.. Ya habían pasado dos semanas desde la vez que me hice test , tenía en total unas 6 semanas , los síntomas aparecían con mas frecuencia, antojos , cansancio extremo, me dormía en clases , mal humor , sensible a todo. Hasta que mi mama se dio cuenta de que mi menstruación no llegó y me preguntó si estaba embarazada a lo que no me quedo otra que decirle que si, en ese momento ella pensó lo mismo que yo y al dia siguiente fuimos a comprar las pastillas.

Camila

E foi uma das decisões mais difíceis da minha vida .
Oi meninas,eu tenho 26 anos…

deja la vida volar

decidí escribir mi experiencia en detalle ya que en mi país el aborto es…

Emily Mars

O pesadelo de uma gravidez indesejada.

Ididit

Miałam aborcję wykonaną farmakologicznymi środkami otrzymanymi od Fundacji…

AM

I had a surgical, had two kids, and then had medical abortion.

sandrusia020 G*********

W sumie to sama nie wiem od czego zacząć.. moja cała historia rozpoczęła się od…

Frida Ku

La experiencia que me cambio.

Priscilla Silva

Oi, bom é tanta coisa pra falar ... mas vamos lá! Abortei em Março dia 17

Sol Sila

No era el momento

JasminMisa

Abortar es tu elección!

Anonimowa

Dokonałam tego co jest zakazane w tym kraju. Nie czuję się winna.

Nara

Eu descobri a gravidez com 10 semanas,tomava Yasmin a 4 anos,assim que comecei…

KiciaKamcia

Nie wahajcie sie, jezeli czujecie ze musicie.. zrobcie to

Natalia

La decisión de abortar no es nada fácil, en realidad por mi mente deabundan…

Johanna P.

Era lo que tenia que hacer

Sapphire

I had an abortion and it was worth it, absolutely no regrets.