Rosmery

Share your story

2020 Dominican Republic

Lo hice en mi casa, sola, teniendo ya 11 semanas y 4 días de gestación. Quise hacerlo tan pronto me enteré, pero debido a la situación legal del aborto en mi país, fue difícil conseguir las pastillas, además dependía de otra persona para ello. Tan pronto las tuve, decidí proceder. Estaba muy asustada, por el tiempo de gestación honestamente pensé que moriría. También porque no pude conseguir las 12, pero sólo con 8 me bastó. Empecé en la tarde, a las 6:30, ahí tragué los restos de la primera dosis. Incluso antes de hacerlo, empecé a temblar de forma casi incontrolable, y me dio fiebre. Me acosté y me quedé dormida. Al despertar, vi que estaba sangrando, y empezaron los cólicos. También se tenía diarrea, pero muy leve. El dolor se sentía exactamente como las contracciones de un parto, e iba y volvía por periodos de tiempo. A las 10:30 tragué los restos de la segunda dosis, volvió a subirme la fiebre, y de nuevo me quedé dormida. A las 12:10 a.m. sentí que estaba sangrando mucho, me levanté rápido para no manchar las sábanas, fui al baño y al sentarme hice como si fuese a orinar. Expulsé sangre, y sentí que algo iba a salir. Miré hacia abajo y algo colgaba, pujé un poco y una especie de coágulo enorme cayó(creo que era la placenta, estaba unida al feto), sentí que algo más colgaba y nuevamente pujé. Esta vez tuve que tomar algo de papel y halar levemente, cuando cayó vi que era el embrión. Decidí esperar a la mañana para tomar las únicas 2 pastillas que me quedaban, no quería provocarme una hemorragia porque estaba sangrando bastante. Fue una buena decisión, casi 2 horas más tarde el tejido restante empezó a salir sin necesidad de tomar nada más, no tuve fiebre y el dolor era prácticamente inexistente, las náuseas que sentí durante el embarazo se fueron inmediatamente. Debo indicar que durante el proceso no tomé nada para el dolor excepto una pastilla de Ibuprofeno 400 mg casi una hora antes de la primera dosis de pastillas, y otra cuando ya se había completado, comí sopa y bebí bastante líquido. Lamento alargarlo tanto, pero en el momento lo único que me reconfortaba era tener información y me gustaría que esto le sea útil a alguien en la misma situación. Recomiendo también decirle a alguien que sea de apoyo, así sea por teléfono. Yo tuve a 3 amigos que no podían estar en persona, pero hablarles de todo a través del proceso me ayudó mucho.

Aterradora, pero no tan dolorosa como creí.

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

En absoluto.

Catalina

El Misotrol salvó mi vida

Luna

Lo hice en un país en el cual es ilegal, por lo que tuve que acceder al mercado…

Paloma

Decidida, sin culpa ni arrepentimiento, soy fiel a mi misma.

Sun Flower

Me, and my guy friend had just found out I was pregnant, though he was super…

Misca

Tranquila, todo estará bien

Nastka

Spóźniał mi się tydzień okres, więc zrobiłam test wyszedł dodatnio, drugi i…

Ananda

No es mi primera vez, es mi segunda vez que lo hago y no me arrepiento.

Andy

Decidí sobre mi futuro.

María

Mirar hacia adelante.

Julia

Razem z moich chłopakiem znamy się niecały rok , jest ode mnie młodszy o 4 lata…

Delia

I had an abortion and it changed my life, for better and for worse.

Morrigan

I don't regret it. It was one of the wisest decisions I ever made in my life. I'…

Magda

Może jestem bez serca ale niczego nie żałuję. ja chyba nie nadaję się na matkę…

Joice

Já é difícil criar 2 filhos, não conseguiria lidar com um terceiro..

Liz Hoffman

Passando pra deixar meu relato, pois sei que vai ajudar muitas mulheres que…

Magui

La mejor decisión