K.

Share your story

La Experiencia abortiva.

2017

Nada se compara a sentirse libre.

Mayo 03 de 2017, en Cartagena. Test de embarazo positivo. Noticia desalentadora y terrible que cambio el curso de mi libertad, ahora "nacía" una nueva preocupación. La noticia fue desagradable e increíble. Deambule pensando en que no era realidad lo que me acababan de anunciar, a mí me pareció un caos inmediato. Después de peleas y dichos y entredichos, la guerra se había desatado. Primer sentir de decepción y rechazo, un castigo a tanto placer descuidado. Desde esa noche no se durmió más profundamente. La cabeza y la cuerpa habían desatado una guerra dentro de la habitante de quien escribe. Era un castigo, una tortura, una contradicción a mi pensar y sentir ante la humanidad. Y buscando, leyendo, sintiendo esta realidad, inmediatamente pensé en abortar, siempre tuve una postura en favor del aborto, sea por las causas que sean, y mi sentir y pensar no debían de ser lo contrario. Ya tenía ocho semanas al 10 de mayo. Tenía poco tiempo para decidir. Y buscando y buscando llegué donde las amigas de Women on web. Agradezco este acontecimiento que ahora me permite escribir esto desde la comodidad de mi libertad principalmente. Entonces obtuve respuesta casi inmediata y desde ahí comenzó mi decisión a estar más clara y segura. Los manuales que también están a disposición me fueron de gran ayuda, los leí y re leí en aquellas noches donde no podía dormir de la preocupación. Mi cuerpa se sentía pesada y desagradable, me dolían los senos y odie terriblemente a mi compañero por ser el culpable del 50% de lo que me pasaba, pero a él no le iba a pasar nada, ni en su cuerpo, ni en sus hormonas, ni en su cotidiano, etc, etc, entonces yo debía de cargar con la decisión de hacerme un aborto, o cambiar mi vida para siempre por otra vida, en este mundo que no me gusta para nada la mayor parte del tiempo. Fueron días de guerra en mi cabeza, en mi cotidiano, pero sabía ya lo que quería hacer. Mi de redor me mostro muchas consecuencias de actos irresponsables de los humanos, y yo debía ser consecuente con mi hacer y mi vivir. Le pedí a una amiga que leyera los manuales, que se informara y me acompañara en mi casa a hacerme el aborto, ella acepto con mucha buena energía. Todas las posibilidades estaban a mi favor. A las once semanas me hice el aborto en el baño de mi casa, junto a mi compañero y mi amiga, con las pastillas que las amigas de Woman on web me facilitaron, con la gran labor de poder decidir por mi propia cuenta. Todo fue pensado para que resultara positivamente. El viernes 02 de Junio de 2017, a las 10 de la mañana me tomé la Mifepristona. El sábado después de 30 horas me puse sublingualmente las primeras cuatro pastillas de Misopostrol, el efecto fue casi inmediato. A los quince minutos sentía fiebre y dolores intensos en la cintura y el útero. Vómitos y diarrea. Dolores intensos y prolongados. Tres horas después la segunda dosis de dos misopostrol. Están ultimas fueron más terribles que las cuatro primeras. Entre las 9 y 11 de la noche, en el baño de mi casa, expulse la bolsa y el feto que no ví, pero que sentí intensamente como salió de mi. Sentí mucho dolor, pero todo resulto bien como esperábamos. Fueron pocos días de dolores y sangrado, y está pasando, pasando, porque el tiempo y mis cuidados nos recuperaran, me decidí a contarlo porque fue una experiencia positiva, y porque puedo reafirmar mi postura de por qué lo hice, porque mi cuerpo lo mando yo, y yo decidí no tener hijos ahora o quizás nunca. Agradezco principalmente al acceso que pude obtener gracias a las amigas de W. W. Que casi fueron sin costo alguno. Agradezco la información y el trato de las compañeras que me dieron desde el primero momento. Nada se compara a sentirse libre. No me arrepiento de nada. Y mientras construyo aun mi vida, pretendo ser consecuente con mí hacer y decir, yo odio a veces a la humanidad ¿para qué me reproduciría? La libertad y la vida son tan fugaces que hay que disfrutarlas intensamente. Por el avanzar de una consciencia en plena libertad y responsabilidad de nuestros actos. No creo en atar ningún tipo de amor. Tengo una oportunidad más de sanar y crecer, tengo la oportunidad de volver a mí, y desde mí saber si es que quiero, amo, deseo, ser madre, pero por ahora tengo la seguridad de que no lo es. GRACIAS AMIGAS de Women on web. Amar mi luna negra y clara. Honrar mi memoria celular ovárica. Sanar lazos de dolor y oscuridad. Ser un canal luminoso para verme en mi propia luz de ser. 24 de Junio de 2017. Cartagena.

Leslie

Mi libertad de elegir

Pooh

Terminé mi embarazo

M C

Fiz um aborto de aproximadamente 4 semanas e tomei o cytotec que o amigo da…

Keh Oliver

e não me arrenpendo.

La mujer decide

La sororidad es el arma más fuerte entre mujeres

elena

interrumpi un embarazo de 6 semanas

elizabet campos

aborte hace 3 semanas y tenia un embarazo de 3 semanas nose aun si fue la…

Eryka

Miałam aborcje, nie chce streszczać mojej historii, bo każda kobieta wie kiedy…

Katy Nunes

Meu corpo: minhas regras. Eu decido se e quando quero ter filho.

Jora

Fiz um aborto e o momento foi muito delicado. Primeiro que fui procurar os…

Carla

Meu nome não é esse. Não posso me expor, não posso dizer demais. Fico no…

Pamela

"Yo aborte en Chile, gracias a Women on Web”

Marina

Nie będę opisywała o tym jak to się stało, że się dowiedziałam, każdy ma na to…

Angela

Pregnancy and abortion - what a trip.

Sara Barretos

Descobri a gravidez com 4 semanas, a camisinha estourou e tomei a pílula do dia…

amelia belle

ini pengalaman pertama saya setelah 24 tahun hidup di dunia sebagai seorang…

Rachelle

I have had 3 abortions, one clinical, 2 medical. I do not regret those…

Dominika

Historia jest dosyć banalna i podejrzewam, że nie ja jedna zaszłam w taki…