Jazmín

Share your story

Sin remordimientos.

2020 Mexico

Doloroso, pero efectivo

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

No.

How did other people react to your abortion?

Actualmente transcurre el año de 2020, estoy escribiendo esto en el mes de abril. Yo supe que estaba embarazada a principios de marzo, no me cuidaba con ningún método anticonceptivo y ,como cliché, tuve relaciones el 14 de febrero con mi novio y sé que ahí fue cuando pasó. Primero me hice una prueba de embarazo casera, al instante salió positiva. En ese momento yo estaba segura que no quería tener un bebé, ya que algunos meses antes mi hermana menor se había embarazado también, así que las cosas no estaban muy bien en mi casa respecto a temas como ese, además, no estaba en mis planes tenerlo a esta edad (mi hermana decidió que ella sí lo quería tener). Le comenté a mi novio sobre mi retraso y la prueba positiva, él desde el principio me dijo que me apoyaba en cualquier decisión que yo tomara, que a fin de cuentas era mi cuerpo y él aceptaría si yo decidía no tenerlo. Estuve investigando varias semanas sobre los métodos de aborto, porque yo estaba segura de que quería abortar, más no sabía qué procedimiento era el mejor. Tras varios días de pensarlo decidí que quería un aborto quirúrgico, ya que en esos días había ido con el ginecólogo a hacerme una ecografía, que sólo confirmó que efectivamente estaba embarazada, pero todo bien, no era un embarazo ectópico y tenía 4 semanas. El médico nos hizo mucho hincapié en que si no queríamos continuar con el embarazo, no cometiéramos el error de hacerlo con medicamentos, que él recomendaba hacerlo quirúrgicamente. Nos dijo que voláramos a Ciudad de México, y en clínicas públicas podíamos hacerlo, con la intervención de un profesional. En fin, lamentablemente para esas fechas empezaron los contagios de Covid-19 en mi país, por lo que los vuelos estaban suspendidos. Yo no quería que mi embarazo avanzara más, ya que sabía que mientras más pasaran los días, podría ser más difícil. Volar a Ciudad de México (donde es LEGAL el aborto) era prácticamente imposible, y no sabíamos hasta cuando podríamos hacerlo, por lo que investigué sobre el aborto con medicamentos. Di con la página womenonweb.org y leí testimonios, procedimientos, el tipo de medicamentos, etc. Me convencí. Llené mis datos, la consulta médica y doné 80 euros, que en pesos mexicanos son alrededor de $2,700. El paquete me llegó en 5 días, con 1 pastilla de Mifepristona y 6 pastillas de Misoprostol. Yo ya tenía 7 semanas de embarazo. Me llegaron un miércoles, yo esperé a tomarme las pastillas hasta el fin de semana, para mayor comodidad. El sábado por la noche me tomé la pastilla de Mifepristona, el único síntoma que tuve fueron náuseas, aunque desde que empezó mi embarazo todos los días tenía náuseas, con la Mifepristona se agudizaron y todo el día pude comer muy poco. Al día siguiente, domingo por la noche, tomé 4 pastillas de Misoprostol debajo de la lengua, esperé 30 minutos a que se disolvieran y tragué saliva. Pasó 1 hora y media para empezar a sangrar. Al principio eran cólicos normales, yo siempre he tenido cólicos muy fuertes en la menstruación entonces no se me hizo nada del otro mundo. Pero a las 2 horas empecé a sentir cólicos horribles. Yo cometí el error de no tomar Ibuprofeno antes de tomar el Misoprostol, para aminorar el dolor, les recomiendo que lo hagan!! Duré 40 minutos con cólicos insoportables, llegó un momento en el que sentí que me iba a desmayar del dolor, pero justo en ese momento de mayor dolor, pasados los minutos, los cólicos desaparecieron. Me llegó el sueño, y dormí unos minutos. Me levanté para ir al baño y al sentarme en la taza, vi cómo salieron 3 coágulos, no tan grandes, parecían unas pasas. Al final, salió un coágulo más grande, ese tenía el tamaño como de un durazno, me tranquilicé porque probablemente el aborto había sido exitoso. Para ese entonces había llenado una toalla nocturna. Volví a dormir, y para cuando se hizo de día seguía expulsando coágulos y había llenado otra toalla nocturna. Al día siguiente del aborto ya no sentía los síntomas del embarazo, ya no tenía náuseas, y mis senos ya no estaban tan sensibles, incluso empezaron a disminuir su tamaño. Ahí supe que el aborto había funcionado. Sangré por 9 días después de haber practicado el aborto, en mi caso el flujo fue mayor al de una menstruación normal, pero nada de qué preocuparse. La verdad no me arrepiento de haberlo hecho, ni del procedimiento que elegí; sí fue muy doloroso físicamente, pero al final me sentí aliviada. Después de esto claro que optaré por usar un método anticonceptivo, no dejo de reconocer que fue muy irresponsable de mi parte el no cuidarme, pero a final de cuentas elegí lo que fue mejor para mí, cero arrepentimiento.

Liz Hoffman

Passando pra deixar meu relato, pois sei que vai ajudar muitas mulheres que…

Ola

Mam 20 lat. Zaszłam w nieplanowaną ciążę. Niestety mieszkam w kraju, w którym…

Yaya

Elegí no ser madre

Javiera

Yo aborte en Chile, en pandemia gracias a Wow

Cathy

Tuve que hacerlo

Lucía

Mis 2 ángeles

Anna Cavalcante

Olá, o meu nome é Anna, eu fiquei grávida aos 18 anos, e devido à minha idade

Evelyn

I discovered I was pregnant. It was about 5 weeks and 4 days old. I did an…

Ania Kijawska

Mam dziecko, dom, męża zdecydowałam się na aborcję.

Dominika

Historia jest dosyć banalna i podejrzewam, że nie ja jedna zaszłam w taki…

carolina

Interrumpi mi embarazo de un mes y medio

diana

naprawde nie miałam wyjścia jestem miesiąc po,nie bolało szczerze mówiąc…

Meg

My abortion was NOT THAT PAINFUL. Don't believe in the horror stories!

Jora

Fiz um aborto e o momento foi muito delicado. Primeiro que fui procurar os…

YoungWoman NotReadyNow SecretsAreComplicating

This website gave me the confidence that I could do it. It gave me all the…