Anónimo

Share your story

Argentina

Tranquilidad

Hace días venia leyendo esta página y me pasaba todas las noches leyendo sus experiencias y la verdad me ayudaron muchisimo a tomar coraje, es por eso que hoy vengo a contar mi historia, tengo 20 años, no estoy de novia, no trabajo y por el momento no estudio, me enteré que estaba embarazada a las 4 semanas, la misma mañana antes de viajar, un viaje esperado por mi familia todo el año, después de eso tuve el 15 de mi hermana, mi mamá se recibió, mi abuela también, pasó navidad y yo seguia sin contarle a mi mamá, fueron fechas célebres muy importantes y la verdad no podia tomar esta desición tan fácil y mucho menos conseguir la plata para hacerlo, desde el primer dia supe que no queria tenerlo, siempre apoyé la lucha ya que en mi país es ilegal. El 31 de enero mi mamá decide sentarme a hablar de por que mi postura habia cambiado, por que ya no estaba con dolores de ovarios o ya no compraba toallitas higiénicas, (siempre sufri de dolores de ovarios en mi periodo) en ese momento quebré en llanto y no podia mirarla a la cara de lo avergonzada que estaba, sentia que la habia decepcionado. El mismo día ella me preguntó que iba a hacer a futuro, le dije que no me quedaba otra que buscar trabajo de lo que sea (yo ya lo habia aceptado y creía que no me iba a apoyar en la desición de no tenerlo) fue ahí cuando me habló sobre la pastilla. Yo quede en shock y no pude responderle nada, al otro día le conte al chico que era el padre de mi bebé y me dijo que habia que solucionarlo, el esta de novio hace un mes y estuvo conmigo unas semanas antes de ponerse de novio! Para mi fue muy dificil tener que aceptar lo que me estaba pasando y sobre eso tener que contarle, no sabia si no me iba a creer o me iba a dejar sola en esto, 5 días me tuvo a las vueltas para darme la mitad de la plata, lo hice medio privado con un profesional de la salud asi que me salió mucho más caro, evidentemente no podria haberlo pagado sola, la noche anterior me entere que no solo eran pastillas, era también un inyectable, el cual yo no tenia ni idea sobre eso, la verdad me aterró, habia desistido no queria ponerme nada que no conociera, de lo que no me haya informado, pero llegué tarde, ayer cuando desperté fue con la llamada de mi mamá diciendome que venia a buscarme para ir a hacer eso, el corazón en la mano tenia, me duche y me relaje, sabia que no podia alterarme ya que iba a ser peor para mi, llegó el momento eran las 13hs del mediodia, en 15 minutos ya tenia la medicación en mi cuerpo, pasaron 4 hs y no sentia nada, ya queria que vinieran los dolores para terminar de una vez con la peor pesadilla de mi vida, paso una hora y media más y empezaron los escalofrios, el sudor en todo mi cuerpo, estaba como con fiebre y las ganas de hacer pis, aguante todo lo que pude hasta que vomite, luego de eso me senti un poco mejor y me volvi a recostar, estaba pasando, las pastillas estaban haciendo efecto, logré recostarme ya lista esperando lo peor, el dolor es el mismo al del periodo solo que un poquito más fuerte, llegue a tener contracciones, el feto ya tenia 9 semanas. Luego de 20 minutos con contracciones y dolor corrí al baño por que senti fuertes cólicos y así fue, diarrea, pis y sangre, habia largado a mi feto, muy muy diminuto, ya estaba pero los dolores seguian... me que daba largar la placenta y siendo sincera fue lo que más me costó, cuando me recosté automaticamente me quede dormida, estaba exhausta, entre dormida escuchaba a mi mamá y mi amiga hablar bajito en el living, chicas esto es lo más importante, no esten solas!! Intenten estar lo más acompañadas posibles, les aseguro que las van a ayudar muchisimo. Me abré dormido 20 minutos y seguia con dolor, no daba más queria que se terminara, fui al baño y cuando llegaban los dolores fuertes hacia fuerza como si estuviera defecando, nada, no salia, abré estado 10 minutos haciendo fuerza a todo lo que podia cuando empeze a ver un coágulo grande de sangre, hice fuerza una vez más hasta más no poder y salió la placenta, automaticamente pegue un grito de felicidad, de alivio, paz, mi mamá y mi amiga vinieron corriendo al baño preocupadas, les dije ya está y llore, llore de felicidad, no podia creer que YO habia podido con todo eso, no me sentia capaz, me sentí como nueva, me abré tomado 2 tazas de te y un paquete grande de galletas, estaba cansadisima y muerta de hambre, no habia comido nada en todo el día! Hoy ya pasaron 24hs y estoy tranquila, se que fue la mejor desición, tengo un leve sangrado que es como un periodo normal así que solo tengo que esperar una semana para ir al doctor a que me hagan un chequeo, espero que mi experiencia les sirva y si alguna esta pasando por esta situación le envío todas mis fuerzas y un enorme abrazo! Arriba que ustedes pueden!!y quiero contar algo muy personal que es algo particular mio, yo tuve ataques de pánico y ansiedad hasta hace 1 año y sin embargo tuve la fuerza y la valentia para afrontar esta situación de la cual me siento orgullosa de mi capacidad, no del acto en sí por que no lo volveria a hacer, pero si alguna chica alguna vez lo pasó y siente miedo por eso le digo que no es imposible, es tener fuerza y estar segura de que si, de que todo se puede, lo cuento por que fue mi unico miedo muchas veces y sin embargo lo logré

gise

esta vez decido yo!

mica

Yo aborté y no me arrepiento ni un segundo de haberlo hecho.

Cristina

Primeira mente, quero agradecer vcs que deixaram seus depoimentos, pois isso…

diana

naprawde nie miałam wyjścia jestem miesiąc po,nie bolało szczerze mówiąc…

Daisy

Miałam aborcję. I nie jestem z tego dumna.
19 lutego 2020 roku zrobiłam test…

Stram sk

Aborte ....
Hace ya así un año atrás ....mi vida seguía normal , aunque había…

H

I had two abortions by the time I was 23 and a third when I was 29. All…

Francine

Tomei anticoncepcional por uns 4 seguintes, no começo do ano comecei a sentir…

Karen vargas

Yo Decidí

xxx xxx

znów mogę cieszyć się życiem...

Pluma93

Fue una decisión de vida

Evelyn

I discovered I was pregnant. It was about 5 weeks and 4 days old. I did an…

~ Energia divina en la mujer ~

Yo decidí abortar : Cuando tuve conocimiento que me encontraba en estado de…

Fernanda

Yo aborté y soy una chica libre

Charlotte Sigler

I had an abortion

enfermera

Antes de hacer cualquier cosa infórmate muy bien para tomar la decisión…

KB

Finding Healing

M C

Fiz um aborto de aproximadamente 4 semanas e tomei o cytotec que o amigo da…