Misca

Share your story

Tranquila, todo estará bien

2019 El Salvador

Quiero hablar de esto porque a mi me sirvio leer experiencias para dar inicio al proceso. Voy a hablar unicamente de como paso todo y las cosas que me ayudaron. Women on web hizo posible para mi todo. Yo estaba de casi seis semanas cuando interrumpi mi embarazo. El periodo de mi embarazo lo pase muy mal, mucho dolor en la pelvis y espalda baja, muchos cambios de humor y demasiado agotamiento. El embarazo no es un proceso por el que quiera pasar nunca más, es demasiado cambio para el cuerpo y además pienso que hay demasiados niños en espera de familias que quieran adoptar y si un día quiero ser madre preferiria la adopción. Yo me entere del embarazo a los 5 días de mi retraso, las pildoras me llegaron una semana después de pedirlas, no empece ese día porque me sentia muy debil así que ese día comi bien, me hidrate y decidi que al dia siguiente iniciaria. Al dia siguiente tome mifepristona a las 11 de la mañana, ese dia no senti nada diferente pero en la noche vi ligeras manchas rojizas en mi toalla sanitaria. Al día siguiente tome solo paracetamol 2 pastillas de 650 mg, y 50 mg de tramadol, una pastilla para evitar el vomito, todo eso alrededor de las 10 am. A las 13 hrs de ese día puse sublingual el misoprostol y tuve las 4 pastillas durante media hora alli retenidas, si senti nauseas y aun no me retiraba los restos de pastillas pero empezo el sangrado, para mitigar la incomodidad sali a caminar, hice sentadillas y trote, trate de mantener mi cuerpo caliente a traves del ejercicio y eso siento ayudo también a que bajara más rapido el tejido, fue un día muy cansado pero alrededor de las 10 de la noche uno de los coagulos mostraba el tejido (el saquito del embrion) y la incomodidad disminuyo bastante, tome otros 50 mg de tramadol y me dormi, los días siguientes el sangrado fue mucho mas ligero. A la semana y media me hice la ecografia para verificar que mi utero estuviera bien. Realmente es importante que cuiden su cuerpo que esten muy atentas a lo que van sintiendo, yo senti mareos pero creo que se pueden evitar si cuidan su alimentación antes del proceso. Pienso que para cada chica la situacion es diferente, pero si ya tomaron la decision simplemente cuiden su cuerpo, cuiden su mente y cero platicas negativas. Nosotras decidimos si ser o no madres y en que momento, dar vida es un regalo, no es de a fuerza, ser madre requiere vocacion y si no estamos listas para ello debemos saber que somos libres de decidir sin riesgos y sin culpas. Un abrazo a todas, empatía ante todo siempre, permanezcan fuertes!

Did the illegality of your abortion affect your feelings?

Claro, me daba miedo pensar que podía llegar a la carcel simplemente por decidir sobre mi vida y mi cuerpo.

Dominika

Aborcja w samotności
Głupia byłam. Mój chłopak zawsze się kontrolował, ponoć…

Maria

Sou dona de mim.

Beta

La única opción

Beata

Informacja o ciąży przeraziła mnie...nie potrafiłam się z tym pogodzić, byłam…

Veronica

Yo aborté a las 5 semanas. Yo decidí.

Morrigan

I don't regret it. It was one of the wisest decisions I ever made in my life. I'…

Hattie Ladd

I have had two abortions. The first one was when I was 20 and the second when I…

A.

Dzień, w którym dowiedziałam się o ciąży (kolejnej ciąży) był jednym z…

Maria Lopez

pensando en que dirán

MS

ABORTAR ESTÁ BIEN

Ananda

No es mi primera vez, es mi segunda vez que lo hago y no me arrepiento.

Yukino

Yo aborte

mimi

mi aborto. siempre te voy a recordar pequeña semillita

E. Souza

Espero que ajude outras mulheres, pois assim como eu, no desespero, procurei…

keira

Chcę mieć kontrolę. Zrobiłam to i NIE ŻAŁUJĘ.

Wzięłam pierwszą tabletkę, czułam…

Vicky

I had an abortion

Ale

Muy difícil decisión

Anna Cavalcante

Olá, o meu nome é Anna, eu fiquei grávida aos 18 anos, e devido à minha idade